Hem öksüz, hem yetim yavru ceylanım,
Vurma avcı! Zaten derin yaram var.
Koşturma peşimden, sızlar her yanım,
Vurma avcı! Zaten derin yaram var.

Rabbime niyaz ettim kendim için Mihrinaz,
Malum olan derdimin devasını söylesin.
Ya hazân'ın hüznünü yüreğimden silsin az,
Ya Mikail kuluyla fasl-ı bahâr eylesin.

Mihrinaz kız allar giymiş üstüne,
Uzun saçın gören maşallah desin.
Cahil'e nispet mi? Bilmem kastı ne!
Mavi boncuk takmış nazar değmesin. 

Naçiz sanma kendini, aştan, sudan, ekmekten,
Bir bakışın, havadan bana âlâ göründü.
Senin yanında olup başka özlem çekmekten,
Her an seni özlemek bana evlâ göründü…

Bir geceyi daha avuttum sensiz,
Bir kez daha şafak sökmek üzere.
Sevdanın yükünü tarttım özensiz,
Ruhumun tavanı çökmek üzere...

Bir gün geleceksin biliyorum,
Ay henüz batmış, yeni gün doğmuş olacak,
Güvercinleri de yaklaştırmıyorum camlara,
Sen geleceksin diye etrafı hep temiz tutuyorum…

Mavi;
Boğazında düğümlenmiş bir umut hali,
Ve hasretle bekleyiş, hiç gelmeyeceği…

Küçücük bir çocuktum etrafta emekleyen,
Bir gün ayağa kalktım, rafta sen duruyordun.
Işıl ışıl parlayıp sahibini bekleyen,
Nadide elmas gibi kaf'ta sen duruyordun.