Yine mektup yazmışsın ahval nasıl demişsin,
Duvarımıza çivi çakamaz olduk emmi.
Vekilin keyfi gıcır n'eder asıl demişsin,
Kendi çocuğumuza bakamaz olduk emmi.

Eti bırak, sebzeye hasret kaldı milletim,
Solup gidiyor yüzü, bet ve beniz çalındı.
Memur, işçi, emekli, gariban, dul ve yetim,
Yutkunamıyor artık yanık geniz çalındı. 

Tanımıyorsun diye asla suçlamam seni,
Gel diyenin peşine takılan vatandaşım.
Tanımaman normaldir sayın vekilim beni,
Beş yılda bir yüzüne bakılan vatandaşım.

Karnı açtır, cebi boş, yine çeker halayı,
Davulcu tokmak vurur, güm güm inler davullar.
Ömür boyu sürerken zenginlerin balayı,
Onların parasına faiz öder yoksullar.

Ömrü harcadıkları tek kapı da kapandı,
Bundan sonra nereye gidecek kapısızlar?
C5'ler ki onları yakalayan kapandı,
Bugün bile orada demirden kapı sızlar.

Sorma nasıl diye milletin hali,
Oy vererek sevap işledik emmi.
Bilmem affolur mu bunun vebali,
Bizden olmayanı fişledik emmi.

Yıllardır bu devranı böylece sürdürdünüz,
Dereniz ırmak oldu, ırmak döndü denize.
Biat etmeyenleri, yurdundan sürdürdünüz,
Eleştiri yapanı gönderdiniz dehlize,
'Şükretmek' bize düştü, 'Hamdolsun' demek size.

Adam değil demiştin, koltuk işgal edene,
Zaten onu adamdan sayan olmaz Ozan'ım.
Davamdan dönmem dedin yol vererek gidene,
Ne yazık ki çağrını yayan olmaz Ozan'ım.

Vıcık vıcık ettiniz devlet ciddiyetini,
Hamur bu kadar suyu götürmüyor efendi.
Daim vatandaş öder sizlerin diyetini,
Hayret! Yine aklını yitirmiyor efendi.