İnsan, dün nereden geldiğini çok çabuk unutuyor. Geçmişini bilmeyenler bugünün hengamesinde kaybolup gidiyor. Daha acınası tarafı ise kaybolup gittiğinin bile farkında olmaması. Riyakarlığın bu denli ayyuka çıkmasının bir başka sebebidir aslında dünü unutmak. Kapitalizmin empoze ettiği gösteriş merakı ile birlikte zirvede poz verme çabasıyla uğraşanlarla dolu çevremiz. Gösteriş merakına düşkün insanlar, özden uzaklaşıp biçim kavgasına düşüyorlar. Tüm bunlar dünü unutmanın sonucudur. Oysa özümüzün dünde saklı olduğunun kimler farkında?
Ben çiftçi bir ailede dünyaya geldim. Toprak nedir bilirim. Çiftçi olunca dünü unutamıyorsun. Unuttuğun vakit aç kalacağının farkındasındır, unuttuğun gün yarının olmayacağını bilirsin çünkü. Emek nedir bilirim. Toprağı işlemediğinde hasat alamazsın.
Peki, vefa nedir? Gerçekten sadece bir semt adı mıdır? Dedim ya insan dünü çok çabuk unutuyor. Sorarım size , toprak mı vefalı insan mı? Toprağa uygun koşullarda emek harcadığın vakit vefasızlık ettiğini gördün mü hiç? İnsan öyle mi? Vefa sevginin, sevgi emeğin tezahürüdür. Emek olmadan sevgi yetiştiremezsin. Dünü hatırlamıyorsan eğer bugün seviyorum diyemezsin. Bir çiçeği kurutmayı bile beceremeyip çürütüyorsan sevgi nedir anlayamazsın.
Hayat pahalılığı artarken insanların ucuzlaması beni rahatsız ediyor. Üç beş sözcüğün dillere pelesenk edilmesini gerçekten sevgi olarak düşünen boğazına kadar riyakarlığa batmış insanlar geçiyor yanımızdan.
Sosyal medya hesaplarından değişik emojilerle ve bir kaç ünlü söz paylaşarak ahkam kesen insanlara sesleniyorum buradan, dünü hatırlayınız. Nereden geldiğinizi hatırlayınız. Süslü sözler, değişik emojiler sizi insan yapmaz. İnsanı insan yapan şey vicdandır. Vicdanınıza sesleniyorum,vefa sadece bir semt adı mıdır gerçekten?