"Öyle berbat bir dünya ki insanın yaşayası gelmiyor! Küçücük bebelere bakan ,onlara cinsel istek duyan erkekler var.. Hatta bu sapkın düşüncelerini kitaplaştıran soysuzlar...O kitabın basılmasına göz yuman yayıncılar var... Kadınları sadece cinsel obje gibi gören ,kullanan zihniyetler var...Hayvanlara bile cinsel açlık besleyen erkekler...Gurur duyduğum kadınlığımdan da utanır hale geldim... Çünkü bunları yetiştiren kadınlar... Cidden bir kıyamet var ise lütfen lütfen lütfen artık KOPSUN!!!!"

Teslime ÖFKELİ kardeş böyle başlamış isyanını ifade etmeye. Evet bu bir isyanın haykırışın sesi. Belki de çaresizliğe başkaldırının ilk kıvılcımı.

Sokaklar güvenli değil. Bırakınız sokakları evimizin içi bile güvenden uzak artık.

Çocuk istismarı.

Kanı sütü mayası bozuk it sürüsü her geçen gün daha da artıyor. Sapıklık konusunda Lut kavmini geçtik neredeyse!

Yüce Tanrım yardım et! Yardım etmiyorsan helak et.

Kıyamet kopsun. Başlar kopsun. Yeterki Ecrin bebeler YAŞASIN. Sapıklık sapkınlık aldı başını gidiyor.

Çocuk istismarı bize bir gerçeği haykırıyor: Din ile ahlak farklı değerlerdir. Artık bu gerçeği görün. Her dindar görünümlü kişi mutlaka ahlaklı olacak diye bir kural yoktur. Ahlâk insanın içinde olan değerdir. Toplumda en büyük sorun ahlaksızlıktır. Bu sorunun temelinde ise bireyleri yetiştirme eksikliğimiz bulunuyor.

İğrenç bir dönem yaşıyoruz ahlakî olarak.

Yıllar önce merhum Akif ne demiş bir bakın:

Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?
Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!
Nûr istiyoruz... Sen bize yangın veriyorsun!
'Yandık! 'diyoruz... Boğmaya kan gönderiyorsun!

Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?

Ağzım kurusun... Yok musun ey adl-i İlâhî!

Yıl 1913 Akif böyle haykırıyor. Yıl 2019 değişen bir şey yok. Hatta herşey daha kötüye gidiyor. Hayat daha acımasız.

Çocukları koruyamıyoruz. Gün geçmiyor ki sapıklık haberleri düşmesin medyaya.

Bunun adı SAPIKLIKTIR SAPKINLIKTIR...

Sorunu basite indirgeyip geçiştirme hakkımız bulunmamaktadır.

ÇEKİN ELİNİZİ YAVRULARIMIZDAN …

Doğan Ay