Anadoluda torpilin bir adı da "DAYI'DIR"
Anne ve babaların binbir zorlukla okuttukları, kurslara gönderdikleri ve varını yoğunu onlar için heba ettikleri evlatlarının gelecekleri için, elbette kamuda bir görev alsın isterler.
Ancak onlar da bilirler ki, geçmişte olduğu gibi bu gün de bilgi, liyakat ve donanım maalesef işe girmek için tek başına bir etken olmuyor.
Özellikle devlette, bir işe gireceksen, sınavda aldığın puan kadar senin elinden tutacak, sana referans olacak birini bulman gerekiyor.!!!
Peki o zaman sihirli değnek nerede.?
Elbette gücü ve devleti elinde bulunduran iktidardadır.
Çare aramaya kalkanlar....
Önce ilçe başkanının kapısını çalar. Olmadı il başkanı veya belediye başkanı, o da olmadı ver elini ANKARA ...
Genel merkez ve Meclis arasında kan ter içinde mekik dokuyan vatandaşın aklına şu meşhur vakıflar, dernekler ve gençlik örgütleri bir türlü gelmez.
Siyasilerin elindeki bu gücü sırf yandaşına yol açmak ve kendilerine muhtaç hissettirme "HASTALIĞI" her dönemin kroniği haline gelmiştir.
Kimi zaman siyasi ve ideolojik, kimi zaman mezhepsel, kimi zaman cemaat ve tarikat, kimi zamanda "Benden se" fikri hep öne çıkarken...
Senin kaç puan aldığın, dereceye girdiğinin hiç ama hiç önemi yoktur...!!!
Yok kul hakkı, yok haram helal, yok vebal alma gibi ulvi değerler ise muhatabının uzaktan yakından önünden geçmediği hususlardır.
Maalesef ülkemizin bir realitesi olan bu meselede, her zaman olduğu gibi olan fakir fukaranın veya o "DAYISI" olmayan gariban vatandaşın çocuklarına oluyor.
Edep yahu...
El insaf diyorum, el insaf...!!!
S. Ayhan