Sadece 2022 değil elbette. Son yirmi yıl neler götürdü demek gerek?
Maddi manevi bütün değerleri birer birer kaybettik.
Kutsal sandığımız her şey yara aldı.
Oysa abdestli namazlı alnı seccadeye değen kadrolar gelmişti başımıza. Her şey güllük gülistanlık olacak derken küle döndük.
Kök bozuldu asalet yok oldu.
Siyasette duvara tosladık.
Ekonomik durumumuz kıçında yaprak gezenlerden hallice.
Dilimiz bozuldu.
Sokak ağzı küfürler hakaretler siyasetin jargonu oldu.
Aile kültürü yok edildi.
Paylaşma dünde kaldı.
Sevgi dili yerini nefret diline bıraktı.
Siyaset yozlaştı.
Sadakat sakatat anlayışına döndü.
Kardeşlik hukuku yerini kindaşlık hukuksuzluğuna yenildi.
Biz paramparça olduk.
Yeni model asenalar bozkurtlar türedi.
Siyasetin seviyesizlerinin elinde oyuncak olduk.
2022 çok şeyimizi aldı gidiyor.
En önemlisi de ADALET gitti elimizden.
ÇANLAR KİMİN İÇİN ÇALIYOR
Çok eski yıllarda sıradan biri öldüğünde kilisenin çanı bir kez, bir asil öldüğünde iki kez, kral öldüğünde ise dört kez çalınır ölümü herkese duyurulurmuş.
Günün birinde herkesin hak aramak için sığındığı mahkeme, bir vatandaşı haksız yere mahkum etmiş
Ve kilisenin çanı tam beş kez çalmış.
Ahali merak içinde kalkıp papaza koşmuş; “ey papaz efendi kraldan daha önemli biri var mı ki o, ölünce çan beş kez çalınsın?” Papaz yanıt vermiş;“ kraldan daha önemli bir şey var.
ADALET ÖLDÜ.
Doğan Ay