Halimi sorarsan, hayli durgunum, 
Varlığına açım, belki sen toksun.
Yaralı, ümitsiz ve çok yorgunum,
    Sen garip kalbime saplanan oksun.
    Yüreğim kanıyor, yanımda yoksun.

Başımda geçmeyen, müzmin bir ağrı, 
Yaban otlar sarmış sineyi, bağrı,
Bu sana son davet, bil ki son çağrı,
    Gel de üstüm başım karanfil koksun.
    Gönlüm aranıyor, yanımda yoksun.

Titriyor ellerim, üşüyor sensiz,
Gönlüme bir hüzün düşüyor sensiz,
Zannetme bu garip yaşıyor sensiz,
    Korkarım bana az, ellere çoksun.
    El "benim" sanıyor, yanımda yoksun.

İnsanın seçtiği, bakarsan kader,
Kendine kötülük, kul kendi eder,
Vefasız mı gönlüm, eyleyip heder,
    Senin mabedine elleri soksun,
    Hep seni anıyor, yanımda yoksun.

Kaan ÖZASLAN
16.08.2019