Türlü kederlerden geçtiğimi düşünürdüm önceleri
Düşünmek şöyle dursun
Geçmiştim de aslında
Tatmıştım üzüntülerin en haşmetlisini
Yaşamıştım yani,
Yaşamıştım vakti zamanında
Acınılası acılarım da oldu benim
Zaman zaman ortalığı inleten şen kahkahalarım da...
Çoğunlukla imrenilecek sevdalarım da oldu
Çoğunlukta yalnız
Çoğunlukta ıssız
Çoğunlukta bir başıma kalmalarım da...
Ben böylesine fersah fersah yaşamışken ızdırapları
Şimdi koşar adım kaçarken
Acıdan, dertten, kederden
Nerden çıktı şimdi bu sevda işi?
Seni sevmek nerden?..
Elimde, çoktan pimi çekilmiş bir el bombası
Senden son isteğim, beni bırakma
Beni bırakma kahrolası bir gece yarısı
Ve görmesin bu gözler
Muaf olsun bu beden
Seninle benim aramda yaşanmasın hiç,
Ölümden de beter
O ayrılık acısı.