Bunları anlamaya daha küçüksün kızım,
Büyüyüp okuyunca belki anlarsın beni.
Rabbimden tek dileğim; Yüzün hep gülsün kızım,
Mutlu bir ömrün olsun, belki anarsın beni.
Yarın Yirmi üç Nisan, bayramı çocukların,
Kimisi mendil satar, kimi aç çocukların,
Yurtlarda, yuvalarda en muhtaç çocukların,
Olmadığı zamanda belki anarsın beni.
Neyi doğru bildiysem sana miras bıraktım.
Ne para, pul! Ne şöhret! Ne ihtiras bıraktım.
Sahte, şer anlatmadım, ruhunu Has bıraktım.
Tertemiz kalsın ruhun, belki anarsın beni.
"Haram yeme" diye sen, gece gündüz çalıştım,
Uykusuzluk, yorgunluk onlara hep alıştım,
Kimisi doğru buldu, kimisince yanlıştım,
Neden yaptım, anlarsan, belki anarsın beni.
İnsanı insan yapan yüreğindeki Ak'tır,
Doğru yolun yolcusu kaç adım atsa hak'tır.
Fani dünyaya kanan aldanmıştır, ahmaktır,
Doğru yolda yürürsen, belki anarsın beni.
İnsanlar iki çeşit; Mazlum ile zâlimler,
Sen ömrünce mazlum ol, selam dursun âlimler,
Belki böyle son bulur dünyada mezâlimler,
Zalime dik durursan, belki anarsın beni.
Gelir-geçer dünyaya sakın kanma evladım,
Ebedi huzur dile, budur senden muradım,
Her iki cihanda da mutlu olman maksadım,
Evin cennet olunca, belki anarsın beni.
Ben bir hayat yaşadım, acısı tatlısıyla,
Çok cenklere giriştim atlı pusatlısıyla,
Âlime dizim kırıp, çömdüm azatlısıyla,
Bir âlimi görürsen, belki anarsın beni.
Kutlu olsun bayramın, çok bayramlar göresin,
Yazacağım bitmezdi, kısa kestim bilesin,
Nice evladın olsun, gözlerinden öpesin,
Cennet kokusu duyar, belki anarsın beni.
Kaan ÖZASLAN
22.04.2017