Ve ben sıradan bir şairim
Çayım, kitaplarım, kalemim, ben ve kavgam
Geçinir gideriz bir masa başında.
Güneşe şiir yazarım ben
Dallarında milyonlarca serçeyi ağırlamış beş yüz yıllık çınarlara...
Sonra baharı müjdeleyen nevruz çiçeklerine şiir yazarım
Tam umutlarımın tükendiği yerde.
Minnacık çocukların koynuna
Kırk yıllık hatıralar bırakan dereleri seyreyler kalemim
Ruhum arınır kirden pastan.
Dostlara şiir yazarım ben
Kaz Dağlarının eteğinden gökyüzüne fırlatılan
Bir poşu, bir yemeni, bir selam.
Selam dostlarım selam!
İnsanı yazarım ben, direnen insanı!
İnsanlık adına.
Şiir yazamam, ağaya, paşaya, beye,
Milliyetçilik postuna bürünmüş vatan hainlerine!
Ülkeme şiir yazarım ben
Gözyaşını gözlerimden saklayan ülkeme
Ülkem kadar yalnız kalacağımı bile bile.
Okan Kilit