Düşer I

Karlar düşer,
Bir fırtına kopar, tipi bastırır,
Göz gözü görmez düşen tanelerden,
Eşlik eden rüzgâr nefesi, uğultusu sesi boğar, sağır olur kulaklar,
Vatan görevi beklemez lâkin,
Biz güvende olalım diye,
Mehmetçik vatan savunmasında,
Sarıkamış'ta, Hakkari'de, Edirne'de, Kars'ta, Kayseri'de, Bursa'da,
Uzak uzak diyarlarda, sınırlarımızın dışında hattâ,
Nöbette olanı da var, dağ, bayır gezeni de,
Kiminin aklı yavuklusunda, kimi ailesini hayâl eder,
Bazısı türkülere döker hasretini,
Şiirlerle ısınır bir kısmı,
Can nasıl dayanır ki bu insafsız soğuğa başka,
Bedeni ısınmaz kalbi üşüyenin,
Ağustos sıcağında bile donar soğuktan.

Karlar düşer,
Bir küçük kıyamet kopar,
Göz gözü görmez,
Tutmaz olur eller, donar ayaklar,
Rüzgârın ölüm şarkısına inat,
Bir türkü tutturur evladı vatan,
"...
Şu yağan kar değil başıma konan,
Rabbimin nurudur sen bana inan,
Üzülmesin anam, babam, can, canan,
Biz vatan aşkına serden geçeniz,
Anadan, atadan, yârdan geçeniz,
Muradımız can katmaktır toprağa,
Bu uğurda Hakk şerbeti içeniz,
..."
İstisnasız hepsi ölmeye hazırdır vatan uğruna,
Elbette aslolanın yaşamak olduğunu idrâk ederek,
Ölmek ya da öldürmek değildir askerlik,
Hayatta kalmak ve hayatta tutmaktır aslında,
Öyle ki bir dakika önce can dostunu,
Hattâ kardeşini vuranı bile,
Yaşatmaktır teslim olduğunda,
Bütün hıncına ve yok etme isteğine rağmen,
Yaşatmak,
Çünkü öfkesine yenildiği,
Nefsine teslim olduğunda değil,
Hak yolda irade gösterdiğinde yücelir insan.

Karlar düşer,
Hainler pusuda,
Rüzgârın uğultusu boğar namert sesleri,
Duyulmaz ölüm kusan kahpe kurşunlar, bombalar,
Düşer Ahmet, Mehmet, Hasan, Hüseyin,
Düşer yiğitler birer birer,
Acılı anaların gözyaşları düşer,
Hayâller, ümitler düşer,
Gökyüzü ağlar,
Kucak açar yeryüzü,
Bir helâllik mehilde biter cenaze merasimi,
Beyaza bürünür şehitlik.

Karlar düşer,
Kahpe pusular kurulur,
Tazecik fidanlar düşer toprağa,
Sen, ben, biz hür yaşayalım,
Yağan kardan keyif alabilelim diye.

Karlar düşer,
Yiğitler şehit düşer,
Âşıklar kavuşur,
Vatan yükselir...