Yapışmışız devlet ananın muhafazakâr göğsüne
Yıllardır emiyoruz da gıkı çıkmıyor
Yüreğinde zaruri bir şefkat
Kapışmışız alanlarda mazlumların namına
Emekçi mahiyetinde
Sırtımızda ağır bir gürz darbesi
Sol yanağımızda saçma sapan bir tokat
Çekilip köşemize
Usluca kapatmışız dosyamızı
Ve kaybetmişiz hükmümüzü saçak altlarında titrerken.
Sen iyisini, en iyisini bilirsin
Mühür sende devlet
Gürül gürül marşlarıyla direnişçilerin yıprattığı
Haydut denizin sığ sularına
Cılız bir kelime dökülüyor toplum nehirlerinden:
-Feryat, feryat, feryat!-