tarih teşekkürden ibarettir sevgili
bugün bitti
herkes kendi idam sehpasını devirdi gözlerinde
diyeceği çoktu şairlerin oysa
dudaklarında kaldı kara tüllü sözleri
karanfiller yasaklarda
yakalarda süs
eğmeseydi boynunu söğütler eğmezdi
işte güz
mezar taşları görünmüyor da
sesleniyor sanki
toprağın minesinde ayrılıyor yüzlerce yüz
adamı öldürüyorlar adamın içinde
koptu uçurtmaların ipi
kurtlar kuşlar teki ve çifti
çoğaldılar
kin merasiminde büyüttüler düşleri
zehri de bir şifası da yaşamın
başı var sonu var ama ortası yok yarınların
burun dağları diyorum bunlar
başka başka yanardağları insanın
bilmezdi iyi mi kötüden geçer
kötü mü iyi /denden
hiç bilmeden gitti giden gitti giden