Jilet, 
Zıpkın gibi bir geminin 
Evladı olmalı 
Ustasıymış işinin 
Hiç canımı yakmadı 
Bileklerimi doğrarken 


Yoğun su altında
Aldım ölüm kararımı
Sulu boya paletindeki
Sulandırılmış kırmızıya
Döndü kanım
Yaşamım
Ayaklarımın altından
Akıp gitti banyo giderine
Tıkandı rögarlar
İnce düşüncelerimden
İnsanlara vermiş olduğum
Son rahatsızlıktır bu,
Özür dilemiyorum
Hiç kimseden


Durup dururken
Kimin aklına gelir ki
Yıkanırken ölmek?


Gerçi paltosunun önü
Hep yanlış ilikli,
Yarım akıllı
Ve aldanmaya ezelden gönüllü
Bir adamın
Normal olamazdı ölümü


Kaskatı bulmuşlar cesedimi,
Ölmüşüm
Kınadılar ve apar topar
Gömdüler bir cuma günü.