Bilinen, eski bir fıkradır ama en çok sevdiğim papağan fıkralarından biridir; Aşırı derecede kibirli, ve hastalık denecek kadar takıntılı bir adam varmış. Çok da varlıklı olmamasına rağmen yediğinden içtiğinden kesip, alabildiğince pahalı kıyafetler alıp bütün kibirini herkese gösterecek bir vücut dili ile dolanırmış ortalıkta. Adeta ‚küçük dağları ben yarattıım', ‚Siz kimsiniz ki, sizin...

'Teşbihte hata olmaz' diyerek söze başlayayım.  En sevdiğim papağan fıkrasıdır;  Köyün birinde sahipleri kim belli olmayan bir iki tane ahlaksız, horoz delisi tavuk varmış. Köyde ne kadar horoz varsa hepsi ile cilveleşip dururmuş. Birine bir gülücük, diğerine bir gülümseme, öbürüne kırıtma derken horozlar birbirlerine girmişler.  Köyün muhtarı kendi horozlarına bulaşmadığı...