Kaç iç çekiş,
Tanrı'ya kaç yalvarış?
Boğazda kaç düğüm,
Göğüste kaç kelepçe?
O nasıl bir tebessüm,
Her bir yanım sümbül.
Bırakmıyor yakamı selâmların
İlhamım, efkarım sana ayarlı,
Bilgim yok saatin kaç olduğundan.
Şiirler yazarım yaren'li, yar'lı,
Habersiz, sevmenin suç olduğundan.
Dün gece düşümde yine sen vardın,
Sesin duydum, koşamadım mihrinaz.
Taş duvarın arkasından bağırdın,
Çok yüksekti, aşamadım mihrinaz.
Yine saat sabahın beş'i,
Gün ışımaya daha çok var…
Birkaç saate okunur ezanlar,
Sen sıcak yatağında uyuyor musun yar?
Ben bir geceyi daha öldürdüm,
Ama aldırma…
Bir geceyi daha avuttum sensiz,
Bir kez daha şafak sökmek üzere.
Sevdanın yükünü tarttım özensiz,
Ruhumun tavanı çökmek üzere...
Telif Hakkı
© Kaan Özaslan @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Ay parlayıp gece çöktüğü vakit,
Kapına gelirim, "gelme" desen de.
Yalnızlar gözyaşı döktüğü vakit,
Hâlime gülerim, "gülme" desen de…
Karanlığın ardından tan ağartır geceyi,
Saçılır gizli-saklı, 'bilinmez' olur âyan.
Kimsenin duymadığı yasaklı bilmeceyi,
Tek kendime sorarım, cevabı bulunmayan…
penceremin panjurları kapalı.
gece mi gündüz mü umurumda değil açıkçası.
hangi günde olduğumuzun da bir önemi yok.
zifiri karanlık.
