sokaklar
sesinizi biraz kısmak isterim
dillendiği zaman kırkikindi
kaldırımlar daha güzel kokar bilirim
biraz da
demlikte olgunlaşan çayın neşesiyle
camlara sırnaşan serinliğe uymak niyetim
uyumak
kösnül dağların tenine ıslak ıslak
yamasın saçlarımı rüzgar
Eski defterlerin eski sayfalarında buldum kendimi bu gece. Sararmış defter yaprakları arasından keşkelerim döküldü ayak uçlarıma birer ikişer. Çocukluğum, nadir de olsa gülümsemelerim canlandı gözlerimde. Pişmanlıklarımın, keşkelerimin arasında sürüklene sürüklene büyüdüm. Eski sayfalarda kaldı çocukluğum. Fakat bu büyümenin sonucu olgunluk değil YORGUNLUK... Tozpembe yaşamadım diye siya...
küçük bir şiir yaz mesela dünyalar kadar. anladım, göğün sökülmesi bundanöpünce ölürmüş mavibiraz sonra açar sabahı rüzgarsıkı tut aldığım nefesi şimdi hüzünavunmalı bu şiirde iki gözüm selamlasın sokakları bırakkimsesiz kimliğimdal fidan soğuk, üstelikdilimdeki suç benimunutma gönlümyalnızlığa ilişen son heceyi anlatsananasıl oluyordu sevdalı yaşamak göz ucumda akrep diyorumgidelimbiter...
Yine nisan gelecek
Yine içimde tarifsiz bir mevsim
Dört yandan ilk sevmelerin çıldırtan kokusu
Saçlarımla oynayacak yine rüzgar
Yine nisan gelecek