Namım mazide kaldı kusur bilindi adım
Kuzu kurda emanet yaylaya yayayım mı?
Elin aklına uydu beni dinlemez kadım
Yokluk mapus yarenim davamdan cayayım mı?
Çocuklar bin parça, kalanlar sakat
Ne dilde söz kaldı ne dizde takat
Acılar üst üste birikti kat kat
Yumakla örüldü dert Bosna Hersek.
Kalkmaz Cilo dağlarından buzullar, kristal ağırlığın soğuk çehresi en derine saplar bıçağını, ölümün kazdığı kuyularda sessizce bekleyen yaşam kırıntıları, toplar mavinin çağıltılarından gizli bir sükuneti, elleri çatlak köylülerin böğrüne sürer. Pençedir, çeliktendir rüzgâr, çizikler atar yüzlere ve çocuklar, hiçbir zulme ön ayak olmamış, tertemiz belgesellerle uçururlar kuşlarını Cilo ...
TARİH 11 TEMMUZ 1995,İNSANLIĞI VURDU UTANMAZ ELLER. 13 yaşındaydım tarih utanç içerisinde yüzünü kapatmıştı, olanları görmek istemiyordu. Bosna Hersek'ten bahsediyordu haber bültenleri, cansız çocuk bedenlerinden, başörtüsü parçalanmış gelinlerden, katliamlardan, ölümlerden… Henüz 13 yaşındaydım Bosna Hersek "Biz" demekti, Bosna hersek Türk'dü. Bıyığı tütün sarısı bir amca "Os...
Çocuk feryadı değdi "İmdat" diyen çağrıya
Nasıl dayansın kuzum böyle derin ağrıya
Ninni söyler şiirim yitip giden yavruya
Oralardan sesimi duyuyor musun Halep?
tozlu yolların kızıl
mazlum kanına yas mı tutuyor toprağın
semada asılı kalmış çığlığın
tecavüze uğrayan kadınlarının
feryadı kadar masum sesi
unutmadım seni Hocalı
daha vermedim ki son nefesi
türkülere sığınır yiğidim
türküler örter anasının feryadını
kravatlı eşkiyaların tekmelediği gardaşının çığlığını
gitti kömür karası gözler,
uçsuz bucaksız ışığın ardına
ceplerine doldurdu bir çoğu
sessiz sessiz döktükleri gözyaşını
bir damla bile bırakmak istemediler
geride kalanlara
Telif Hakkı
© Okan Kilit @ tahtaPod.com | Tüm hakları saklıdır.
Sen o güzel insanların, o güzel Türklerin yanındasın biliyorum. Bir zaman memleketimizde güzel bir âdet başlamıştı. Anne - babalar hatta dost ve akrabalar henüz doğmamış bebeğe mektuplar yazarlardı. Bu mektuplar yıllarca saklanır, bebek çocuk olur, çocuk yetişkin olur ve bu mektuplar artık yaşlanmış anne – babalar tarafından evlatlarına okunurdu. "Bugün ilk tekmeni attın annene""B...
Hocalı' da yaşananlar
Anlatılır zulüm değil!
İşkenceden öte bunlar
Ölüm bile ölüm değil!
