Geçtiğin sokaklardan geçiyorum yeniden, 

Yürüdüğün yolları gözlüyorum, 

Yoksun. 

Nereyi kollayacağımı bilmiyorum. 

Bakıyorum gökyüzüne, 

Nüfuz oluyor bu düşler. 

Şimdi oturmuşum mektebimin sıralarında, 

Düşünüyorum ‘Belki olur’ diye, 

Oysa ne gelecek var ne gidecek. 

Gördüm şimdi penceremden, 

O güzel buğday saçlarını, 

Lakayit bakışlarını. 
Sen bilmezsin de beni, 
Ben nelere ağladığını bilirim, 
Nelere susamadığını. 
Buna sevgi dersem aciz olurum. 
Her şeyini bilirim de
Bu bendeki ihtisasa ne denilir bilmem.