Ne olur gizleme hiç gözlerini Mihrinaz
Gözler ki; Feda etmiş yaşları onuruna,
Döktüğün her damlada yüreğim erir biraz,
Usul usul can verir, gözlerinin uğruna.


İster masmavi olsun, dilerse kahverengi,
Bu yüce asaletin, ne farkeder ki rengi.

Derdinle muarızım, biryân'ım bu aralar,
Kuru tütün basmakla sağalmaz ki yaralar.

Açtığın bu yarayı sarmaya ne bez yeter,
Ne verdiği sızıyı anlatmaya söz yeter.

Bak! Yüreğim çırpınır, yaralı kuş misali,
İnan böyle acının cihanda yok emsali.

Yoluna adanmamış hayatı ben neyleyim,
Bırak kısa ömrümü, sana feda eyleyim.

Bir buğulu bakışa vakfedeyim canımı,
Yalnız o bakışların dindirir hicranımı.

Ruhunun mahreminde saklansın arzularım,
Yalnız sana hasretim, bir seni arzularım.

Her güneş batımında aklımda yoksan eğer,
Geceye kasem olsun, batsın bu dünya değer.

Mihrinaz! Şahidimdir bu karanlık geceler,
Kalbim her attığında, dilim seni heceler.

Gözlerinden aldığım pervasız bir cüretle,
Seni sadakatinden öpüyorum hasretle…

Kaan ÖZASLAN
25.09.2018