inanmak ayaklarımdaki kalmışlığa
ölmeden önce yaşamaya
elimdeki yanmışlığa inat
aklımda kalıcı sözler
gücüm unuttuklarıma inanmak
gönlümün kıyısına göçmen kuşlar konuyor
görüyor musun Leyla?
aklımda çağlarca büyüyen
bir hastalık kokusu
rüyalarım incinmiş biteviye
yaşıyorum yaşadıkça
ağırlaşıyor saatler gitgide
Akıl ermez bu düzene
Dolar babam boşa gider.
Mevsimleri döne döne
Yazı, güzü kışa gider.
Bir küçük yavruyum, adımı bana
Sorarlar bilmem ki bilmem ki derim.
Olmayan evimi, çatımı bana
Sorarlar bilmem ki bilmem ki derim.
Bu gece yeniden yaramı deştim
Sızlayan damarda düşündüm seni.
Lambalar üşürken sokağa düştüm
Köşede, kenarda düşündüm seni.
Vakit varken adil karar
Verin artık ey vatandaş!
Doğru nedir, neye yarar
Görün artık ey vatandaş!
İlyas Öztürk ağabey'e...
Duyup özlemi İstanbul'dan, Gence'den;
Bir türkü söylesek, bir türkü söylesek...
Kim bilirmiş ki kısmetini önceden,
Bir türlü söylesek, bir türlü söylesek...
Telif Hakkı
© Nazmi Sancar Yıldırım
Nasıl anlatayım seni Alucra
İnsanın insanı duyduğu yersin.
Gül kokan dalında bülbüle icra
Geyiğin misk'ini yaydığı yersin.
Sorarsın sen bana bizim ülkeyi
Ülkede ne varsa yaşadık gördük.
Metreyle dolaştık yedi bölgeyi
Bölgede ne varsa yaşadık gördük.
