Bu gece yoksun Şehrazat...
Duman grisi bir hüzün çöktü içime.
Yas ilan ettim, kederdeyim bu gece...

Bu gece yoksun Şehrazat...
Duman grisi bir hüzün çöktü içime.
Ruhum sinsi duvarların arasına sıkıştı, çırpınıyor...
Yas ilan ettim,
Kederdeyim bu gece...

Maziye dalıp kalıyor gözlerim.
Duygularım taşlaşmış sanki.
Şah damarım patlayacak gibi kasılmaktan.
Alnımda boncuk boncuk soğuk terler var.
Ve gelincik çiçeklerinin kırmızısı çalıyor göz bebeklerime.
Ağlayamıyorum...
Saatler gece yarısını vururken,
Titreyen dudaklarımda donuklaşıyor ismin.
Duvarda bana bakıyor,
Eski çerçevede sararmış resmin...

Bu gece yoksun Şehrazat...
Duman grisi bir hüzün çöktü içime.
Bu gece bütün anılar,
Bütün bahar renkleri siyaha dönüştü.
Her taraf siyah...
Hapis olduğum duvarlar simsiyah...

Bu gece yoksun Şehrazat...
Şiir yazmak istiyorum,
Aşktan yana, mutluluktan yana.
Heyhat kalem isyan ediyor,
Kağıtlar yüz çeviriyor bana.
Hasretin dayanılmaz doğum sancıları sardı bedenimi.
Sabah olmuyor,
Gün ağarmaktan utanıyor.
Yokluğun gecenin karanlığına gömüyor beni...

Bu gece yoksun Şehrazat...
Duman grisi bir hüzün çöktü içime.
Yas ilan ettim, kederdeyim bu gece...

Bu gece yoksun Şehrazat...
Kendimi sıkmaktan ağrı girdi dişlerime.
Üstelik gözlerim de yanıyor...
Sabaha karşı biraz uyursam,
Bari girer misin düşlerime?

Bu Gece Yoksun Şehrazat

(Bilge Karınca Yayınları 2009)
Sayfa 26/27