​Al kanlara boyandı al bayrak. Bayrak bayrak çoğalan şehitleri biraz daha ala boyadı bayrağı. Şah Hatayinin o içimi sızlatan dizeleri geldi aklıma...

"Kerbela'nın yazıları

Şehit düştü gazileri

Fatma ana kuzuları

Ah Hasanım vah Hüseynim...

Her devrin bir Yezit'i var elbet. Ama bir bak bakalim, o günden bugüne dogan bebelerin kaçı Yezit kaçı Hüseyin? Degil mi ki bu topraklar ilk kardeş kanının aktığı topraklar... Elimizde kalan son vatan parçasının üstümde fareler cirit atarken, Kerbela' ya dönerken bu güzelim yurt; Hüseyin'in mubarek başi gibi toprağa düşerken Mehmetçik; emin ol sana da rahat vermeyeceģiz gafil, sana da uyku uyutmayacağız... Gizlendiğin, saklandığın inleri başına itinayla yıkacağız. Kim ile aynı kaba kaşık sallıyorsan, kim ile aynı tüfeği çatıyorsan o kabı da başına gecireceģiz, o tüfeğin mermisi ile de ciğerini parçalayacağız... 

Hüseyinler biter Zeyneller gelir, Zeyneller biter Mehmetler gelir... İçin rahat olmasın lakin... Mustafa Kemal'in ihanete şerbetli yiğit Mehmetleri, kanlarını yerde koymayacaktır arka-daşlarının... Yerde bırakmayacaktır intikamlarını...